साईमत, मलकापूर : प्रतिनिधी
मातृतीर्थ सिंदखेड राजाची सुकन्या कविता विनायकराव जाधव-पाठारे यांना अलीकडेच फॉरएव्हर स्टार इंडिया (एफएसआयए) ‘मिसेस इंडिया महाराष्ट्र २०२३’ ची विजेती म्हणून गौरविण्यात आले. एफएसआयए ही भारतातील सर्वात मोठ्या सौंदर्य स्पर्धांपैकी एक म्हणून ओळखली जाते. ही स्पर्धा ग्रँड फिनाले जयपूरच्या मॅरियट हॉटेलमध्ये आयोजित केली होती. कविता ह्या मूळची सिंदखेड राजा, जि.बुलडाणा येथील रहिवासी आहे. त्या सध्या मुंबईत वास्तव्याला आहे. त्या भारतीय कपास निगमचे महाव्यवस्थापक विनायक गोपाळ जाधव यांच्या कन्या आहेत. तसेच बुलडाणा जिल्हा पत्रकार संरक्षण समितीचे कार्याध्यक्ष तथा पत्रकार बाबासाहेब जाधव यांच्या भगिनी आहे. कविता यांनी हे प्रतिष्ठेचे विजेतेपद पटकावले आहे. त्या भारतातील एका आघाडीच्या फॅशन इन्स्टिट्यूटमध्ये सहयोगी प्राध्यापक म्हणून कार्यरत आहेत. एक पत्नी, एक आई, एक मुलगी, एक बहीण आणि एक शिक्षिका आदी भूमिका कविता यशस्वीरित्या निभावताना आता मिसेस महाराष्ट्र म्हणून त्या नृत्य, लेखन या त्यांच्यात असणाऱ्या अनेक प्रतिभा समाजासमोर दाखवित आहेत.
स्पर्धेसाठी त्यांनी मनापासून ग्रूमिंग कार्यशाळा, रॅम्प वॉक, फॅशन सामग्री आणि ब्रँडसाठी खास सोशल मीडियाचा उपयोग केला. त्यांच्या बहु-प्रतिभाने प्रभावित होऊन, तिला एफएसआयएच्या अवॉर्ड्स नाईटसाठी अतिथी म्हणून आमंत्रित केले होते. जिथे त्यांनी सुपरस्टार मलायका अरोरा खानसोबत स्टेज शेअर केला होता. कठोर परिश्रम आणि समर्पण नेहमीच फळ देते आणि स्त्रियाही यशस्वी होऊ शकतात आणि विशिष्ट वयात सर्व क्षेत्रात त्यांची बालपणीची स्वप्ने साध्य करू शकतात याचा त्या स्वतः जिवंत पुरावा आहे.
शिवाय, कविता यांनी नुकताच सहा महिन्यांपूर्वीच पेन्ट्रीच्या दुनियेमध्ये प्रवास सुरू केला होता. त्या या क्षेत्रात अगदी नवीन असून याठिकाणी दररोज नवनवीन उंची गाठत आहेत. अनेक सौंदर्य स्पर्धांची विजेती म्हणून त्यांची स्वप्ने पूर्ण करत आहेत. कविता यांनी २०२३ मध्ये पुण्यात ताज इव्हेंट्स आणि प्रॉडक्शन्सने आयोजित केलेल्या मिसेस इंडिया फर्स्ट रनर-अप आणि मिसेस फॅशन आयकॉनचे पहिलेच विजेतेपद जिंकले आणि तेव्हापासून त्या स्पर्धेत अखंडपणे कार्यरत आहेत.
त्या म्हणाल्या की, प्रत्येक मुलीने आयुष्यात एकदा तरी सौंदर्य स्पर्धेत सहभागी होण्याचे स्वप्न पाहिले पाहिजे. मी देखील वयाच्या १८ व्या वर्षी १९९४ मध्ये मिस इंडियासाठी अर्ज केला होता. तेव्हा मी ते काही अपरिहार्य कारणांमुळे करू शकले नाही. पण आता नंतर वर्षानुवर्षे, मला असे वाटले की, मी पुन्हा एकदा प्रयत्न करते आणि मी खूप आनंदी आहे की, मी स्वतःवर विश्‍वास ठेवला आणि एक संधी वयाच्या ४८ व्यावर्षी मिळाली आणि त्या संधीचं सोने केले. तुमच्या वयाचा याच्याशी काहीही संबंध नाही. फक्त जिद्द आणि धैर्ये, आत्मविश्‍वास, उत्कटता आणि विश्‍वास असणे आवश्‍यक आहे. आंबेडकरी बौद्ध महिला म्हणून, या व्यासपीठाचा उपयोग महिला आणि तरुण मुलींना, विशेषत: वंचित समूहातील महिलांना सक्षम करण्याचा त्यांचा मानस आहे.
महिलांनी आणि समुदाय आणि त्यांना घाबरू नका आणि पुढे जा आणि विश्‍वासाची झेप घ्या त्यांची स्वप्ने. कविता सध्या त्यांच्या स्वतःच्या यशाची चव चाखत आहे आणि स्पष्टपणे म्हणते की, “हो…ये तो बस शुरुआत है ! अभि और असमान छूना बाकी हैं”. अबला ठरविलेल्या महिलेने तिचे पंख पसरवायचे आहेत आणि तिची प्रतिभा अधिक मोठ्या प्रमाणात या जगाला दाखवायची आहे, असे त्या म्हणाल्या.
